Dizartriya nitqin tələffüz tərəfinin və ni...
Biri var idi biri yox idi!
Meşədəki ağacların birində Qızılcıq adlı bir dələ yaşayırdı. Qızılcığın qonşu ağaclardan birində yaşayan bir dələ dostu var idi. Adı Kəskindiş idi.
Qızılcıq bir gün meşədə rastlaşdığı Kəskindişi yeməyə dəvət etdi. Yemək üçün çox gözəl bir şorba bişirdi. Axşam Kəskindiş gəldi. Bir az söhbət etdikdən sonra şorbalarını içməyə başladılar. Kəskindiş bir neçə qaşıq şorba götürən kimi öskürməyə başladı.
O öskürərkən isə Qızılcıq hayqıraraq gülməyə başladı. Məlum oldu ki, Qızılcıq dostuna zarafat olaraq şorbanın içərisinə istiot əlavə edibmiş.
Bunu başa düşən Kəskindiş Qızılcığa çox qəzəbləndi, amma dostuna heç nə demədi.
Bir müddət sonra Kəskindiş də Qızılcığı yeməyə dəvət etdi. Həm də çox gözəl bir şorba hazırladı və Qızılcığa hiss etdirmədən şorbaya istiot əlavə etdi. Bu dəfə isə Qızılcıq bir neçə qaşıq içdikdən sonra öskürməyə başladı. Təbii ki, bu dəfə ona gülən Kəskindiş idi. Qızılcıq o zaman anladı ki, özümüzə edilməsini istəmədiyimiz bir şeyi başqasına etməməliyik. Səhvini başa düşdü və Kəskindişdən üzr istədi.
Fikriniz
0
0