Əsmərin anası bazardan bir zənbil meyvə-tərəvəz almışdı. Əsmər üz-gözünü turşudub dedi:

– Eee, bu nədi almısan, mən bunları xoşlamıram.

– Qızım, nə danışırsan? Bunlar çox xeyirlidir.

– Eee, istəmirəm...

Bu vaxt portağal zənbildən hoppanıb stolun üstünə çıxdı, əzilib-büzülüb dedi:

– Aaa, sən məni xoşlamırsan?

– Xoşlamıram, sözün var?

– Maraqlıdır, bəs sən nə xoşlayırsan?

– Mən şokolad və çipsi xoşlayıram!

– Ay Əsmər, sən heç bilirsən ki, onların insana heç bir faydası yoxdur. Amma məndə sənə lazım olacaq vitaminlər var.

Daha sonra qırmızıyanaq alma hoppanıb stolun üstünə çıxdı və söhbətə qoşuldu:

– Məni ye, gör mən nə qəşəngəm. Heç bilirsən mənim tərkibimdə nə qədər vitamin var?

– Yox, istəmirəm sizi.

Alma həm pərt oldu, həm də küsdü. Stoldan düşüb divanda oturdu:

– Heç yemə. Bizi yeməsən, tez böyüyüb məktəbə gedə bilməyəcəksən.

Kök başını zənbildən çıxarıb dedi:

– Məni yeməsən, boyun çıxmayacaq, hamı sənə cırtdan deyəcək. Üstəlik, gözlər üçün də çox faydalıyam.

Kivi əsəbi-əsəbi var-gəl eləməyə başladı:

– Məndə sağlamlıq üçün çox önəmli olan C vitamin var. Bunun sayəsində xəstəliklərə qalib gələcəksən – dedi.

Kök kiviyə acıqlandı:

– Guya məndə o vitaminlərdən yoxdur?

Kivi:

– Səndə də var e, amma mənim xeyrim daha çoxdur.

Qozun hoppanıb kresloda oturduğunu görəndə Əsməri gülmək tutdu.

Qoz:

– Məncə, bu il birinci sinfə gedəcəksən.

– Hə, nə olsun?

– Necə yəni nə olsun?

Qoz hirsləndi:

– Məndən gündə 4-5 dənə yesən, dərslərini yaxşı qavrayacaqsan.

Əsmər stolun üstündəki şokolada üzünü tutub qışqırdı:

– Şokolad, bunların cavabını ver! Sənin tərkibində vitamin yoxdur?

Şokolad utanaraq:

– Əsmər, meyvə-tərəvəzlər düz deyir, onlar vitaminlərlə zəngindir.

Əsmər bərk əsəbiləşdi:

– Deyirəm, sənin tərkibində vitamin yoxdur?!

– Yox, niyə? Məndə də var idi, amma məni qaynatdılar, konfet halına salanda bütün vitaminlərim öldü – deyərək ağladı.

Çipsi dilləndi:

– Düzünü deyəcəm, mən başdan-ayağa kimyəvi qatqılardan ibarətəm. Əslində, mən elə gözəl, vitaminli kartof idim ki... Nazik-nazik doğrayıb qızartdılar. Bu azmış kimi mənə uzun müddət xarab olmayım deyə ziyanlı maddələr vurdular. Əsmər, sən məni yox, o meyvələrdən yesən, yaxşı olar.

Çipsinin bu məsləhətini görən portağalla alma sevindi:

– Gördün?

Kivi sevincdən atılıb-düşməyə başladı. Qoz şokolad və çipsinin əlini sıxıb düz danışdıqlarına görə onlara təşəkkür elədi. Əsmər hər şeyi başa düşdü. Zənbildən qıpqırmızı bir alma götürüb yaxşı-yaxşı yudu və ləzzətlə yeməyə başladı.