Biri var idi, biri yox idi. Qarlı təpələrin arasında yerləşən kiçik bir kənddə kiçik bir şam ağacı var idi. Bu ağac hündür və əzəmətli ağaclarla əhatə olunmuş yamyaşıl meşədə yaşayırdı. Canlı yaşıl iynələrinə və möhkəm budaqlarına baxmayaraq, digər ağaclardan xeyli kiçik idi.

Hər yeni il yaxınlaşdıqca kənddən ailələr mükəmməl şam ağacı seçmək üçün meşəyə gələrdilər. Böyük ağaclar yüksək səslə öyünərdi: “Məni seçin! Mən ən ucayam!" və ya “Məni seçin! Mənim budaqlarım güclüdür!” Təvazökar boyu ilə balaca ağac isə pıçıldayardı: “Kaş məni də kimsə seçsəydi”.

Soyuq dekabr günlərinin birində balaca bir qız atası ilə meşəyə gəldi. Kiçik qızın gözləri həyəcandan parıldayırdı amma atası narahat görünürdü. Atası: "Kiçik evimizdə çox yerimiz yoxdur" dedi. "Bizə kiçik, lakin gözəl bir ağac lazımdır."

Balaca qız meşədə bir az dolaşdı, balaca ağacı görən kimi isə “Bax, ata! Bu mükəmməldir! ” – deyə o, atasına işarə edərək qışqırdı.

"Əminsən?" deyə atası soruşdu. "Çox kiçikdir axı..." dedi.

Kiçik qız isə ağacın yanında diz çökdü və dedi: “Sənin nə qədər böyük və ya hündür olmağın önəmli deyil, əsas bizə gətirdiyin sevincdir.” 

Balaca ağac köklərindən ən yüksək iynəsinə qədər bir sevinchiss etdi. Nəhayət o da bir evdə Yeni il günü bəzədilmiş şam ağacı olacaqdı! Nəhayət o kiçik qızın evində ağac rəngarəng işıqlar, maraqlı oyuncaqlar və üstündə parıldayan ulduzla bəzədildi. "Görürsən? Sən bizim üçün ən doğru seçim idin."deyə balaca qız pıçıldadı.

Balaca ağac onların qonaq otağının küncündə qürurla dayanmışdı, onun işıqları isti, balaca və rahat evdə yanıb-sönürdü. Yeni il gecəsi ailə kiçik ağacın ətrafına toplaşdı. Hədiyyələr paylaşıldı, otağı gülüş bürüdü və balaca ağac öz yerini tapdığını anladı.

O, ən hündür və ya əzəmətli ağac olmaya bilərdi, lakin bu ailənin Yeni il bayramına xoşbəxtlik və istilik gətirmişdi. Beləliklə, balaca ağac öyrəndi ki, vacib olan onun ölçüsü və ya əzəməti deyil, ətrafdakılara gətirdiyi sevinc və sevgidir. Bu, kiçik ağacın indiyə qədər olan ən xoşbəxt Yeni il bayramı idi.

SON!